Jak smakuje 16 i 60

Opla Kadeta GSi 16v i VW Corrado dzieli tylko 10 KM. Różnica technologiczna leży pomiędzy 16-toma zaworami i 60-cio milimetrową spiralą mechanicznej sprężarki typu G

     Formalnie różnica leży w suchych liczbach: 10 685 DM dzieli VW Corrado i Opla Kadeta GSi 16v. Także optycznie sportowe coupe różni się dosć znacznie od kompaktowej limuzyny. Specjaliści od reklamy Volkswagena raczą nas sloganem: „oto przedstawiamy samochód sportowy”. Oplowi przywołanie sportowego charakteru Kadeta przychodzi nieco trudniej. Jednak jego sylwetka przyciąga wzrok, głównie dzięki nisko zawieszonemu przedniemu zderzakowi, podwójnemu wydechowi i spoilerowi z tyłu poczciwej, wielkoseryjnej karoserii. Aerodynamika Kadeta jest bardzo zbliżona do Corrado (c_wx A = 0.61, dla Corrado c_wx A = 0.58). Podobnie jak swój konkurent, Opel ma dwoje drzwi, tylną klape i charakteryzuje się „czystą” technologią (tekst reklamowy Opla).

     Zarówno 2+2-miejscowe coupe jak i cztero-miejscowa limuzyna lączą następujące elementy: sprtowo zestrojone zawieszenie, przedni napęd, pięcio-biegowa skrzynia i poprzecznie montowany, czterocylindrowy silnik. Różnica technologiczna leży pomiędzy 16 i 60: pomiędzy 16-sto zaworową głowica w Oplu i 60-cio milimetrową spiralą mechanicznej sprężarki w Volkswagenie. Pojemność motoru Opla jest o 217 cm³większa i stawia go, przynajmniej w opini fachowców, w roli Mika Tysona współczesnych technologii budowy silników. Nie tylko z powodu osiąganych 150-ciu KM, ale także dzięki 196 Nm maksymalnego momentu obrotowego.

     W komorze silnikowej Corrado pracuje motor oznaczany często w skrócie jako EA 827 i zaprezentowany po raz pierwszy w roku 1972 w Audi 80. Sportowego ducha i moc 160 KM osiąga dzięki mechanicznej sprężarce typu G. Sodowe zawory wydechowe, wzmocnione sworznie tłoków i niski stopień sprężania (8.0:1, Kadet 10.5:1) umożliwia intensywną eksploatację silnika przy ciśnieniu doładowania dochodzącym do 1.65 bara. Zastosowany kompresor pozwala osiągnąć maksymalny moment obrotowy 225 Nm już przy 4000 obr/min, kiedy to ciśnienie robocze skacze do 15.8 bara. Ponieważ G60 pompuje nawet przy niskich obrotach silnika, Corrado ukazuje się jako prawdziwy rumak – przynajmniej na papierze. Rzeczywistość jest jednak nieco mniej pochlebna. Na początku, szczególnie przy niskich obrotach nic specjalnego się nie dzieje. Silnik wkręca się dość powoli i dopiero powyżej 4500 obr/min skacze gwałtownie naprzód. Przebojem nie jest także praca skrzyni biegów, podobnie jak omówionego już „grzecznego” i „kulturalnego” silnika

Takze wygląd jest ekscytujący: szesnaście zaworów w czterocylindrowym silniku Kadeta

Innowacyjne rozwiązania: sprężarka typu G umiejscowiona na lewo od filtra powietrza

     Całkowicie inaczej zachowuje się Kadet. Już na biegu jałowym motor w daje znać o swojej niecierpliwości i gotowości do sprintu na zielonym świetle. Na biegu zachęca dźwiękiem „komputerowo obliczonego” (tekst reklamowy) wydechu do wykorzystania jego pełnych możliwości na najbliższej prostej. Przy prędkości 100 km/h poziom szmu w kabinie osiąga 73 dB, w Corrado mamy maksymalnie 68 dB.

     Moc maksymalna Kadeta jest o 10 KM mniejsza od mocy Corrado, jednak biorąc pod uwagę masy obu samochodów, wypada on nieco lepiej: 7.06 kg/KM dla Kadeta i 7.28 kg/KM dla Corrado. Powoduje to, że Volkswagen osiąga prędkość maksymalną o 3 km/h wyższą, jednak w sprincie do 100 km/h Opel jest o 5 dziesiątych sekundy szybszy. Są to jednak mało istotne różnice. W teście na elastyczność (od 60 km/h do 100 km/h na czwartym biegu i od 80 km/h do 120 km/h na piątym biegu) Kadet jest lepszy już o całą sekundę, co wskazuje wyraźnie na jego dynamikę w średnim zakresie obrotów.

     Bezpośrednie porównanie pokazuje, że doładowany motor Corrado jest bardziej wysilony. To subiektywne odczucie znajduje potwierdzenie na stacji benzynowej, gdzie okazuje się, że potrzebuje on średnio o 1 litr paliwa więcej na każde przejechane 100 km. W trialu drogowym mamy jednak pata: Corrado jest bardziej zwinne w slalomie (szybsze o 2 km/h), Kadet pokazuje swoją wyższość na szybko pokonywanych odcinkach specjalnych (5 km/h szybszy).

Porównanie aerodynamiki: na tyle spoiler Kadeta i wysówane "skrzydło" Corrado

     Jednakże aby przetestować konstrukcje zawieszenia obu kurentów dokładnie należy przeprowadzić test na krętych i pargórkowatych podmiejskich szosach. Okazuje się, że tutaj chyżość i elastyczność cztero-zaworowca Kadeta wydaje się byc jego wadą. Kierowca zmuszony jest często odpuszczać pedał gazu, gdyż w wąskich zakrętach przednie koła wpadają w poślizg. Jednak bardziej niż wrażliwej stopy na gazie, potrzeba w Oplu silnych rąk do utrzymania kierownicy w ciasnych łukach. Pod koniec roku 1988 Opel zmienił w Kadecie GSi 16v charakterystykę zawieszenia. Jego utwardzenie pozwoliło wyeliminować w dużym stopniu ruchy nadwozia, nie zmieniło to jednak faktu, że na tym polu Corrado wypada znacznie lepiej.

     Corrado błyszczy nie tylko dzięki lepszemu resorowaniu i układowi kierowniczemu, lecz stwarza znacznie korzystniejsze wrażenie poprzez niższy poziom hałasu w kabinie i jakość wykończenia wnętrza. Nieco problematyczne jest jednak jego prowadzenie przy wyższych prędkościach. Nic nie zmienia tutaj obecność automatycznie wysuwanego spoilera. Mimo obietnic reklamowych mówiących, że dzięki niemu „Twój samochód lepiej trzyma się drogi”, nie jest on w stanie zapobiec zjawisku uciekania przodu na szybko pokonywanych nierównych łukach. W tym wypadku nie powinno się porywać na gwałtowną korektę kursu kierownicą, gdyż na jej nagłe ruchy przy dużych prędkościach reaguje nie tylko przednia oś, lecz także elementy tylnego zawieszenia. Nie jest to groźne, lecz kierowcy nie poprawia samopoczucia.

     Dlatego tez Corrado w porównaniu do Kadeta nie jest kuszącym, lecz rozsądnym wyborem. Ponadto coś z dynamiki oplowskiego cztertozaworowca z pewnością by mu nie zaszkodziło. Nie jest też już tajemnicą, że w Volkswagenie myśli się o czterech zaworach na cylinder w silniku wyposażonym w mechaniczną sprężarkę. Jak widać jest z czego brać przykład.